تحلیل فضایی سرمایه اجتماعی سکونتگاه های شهری و روستایی(مطالعه موردی شهرستان کوهدشت)

در چند دهه گذشته سرمایه اجتماعی به منزلهیکی از عوامل تأثیر گذار بر توسعه اقتصادی – اجتماعی و موفقیت افراد در دستیابی به اهداف توسعه، مورد توجه اندیشمندان و صاحب نظران رشته های مختلف قرار گرفته است. به سبب تفاوت شهر و روستا از نظر ساختارهای فرهنگی – اجتماعی، سرمایه اجتماعی متفاوتی در این دو عرصه شکل گرفته است. از این رو تحلیل فضایی تفاوت سرمایه اجتماعی در بین سکونتگا ه های شهری و روستایی در چارچوب نظریه های موجود، موضوع اصلی مورد پژوهش این مقاله است. بدین منظور با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، اطلاعات و داده های مورد نیاز از منابع کتابخانه ای و با روش پیمایشی با انتخاب 400 نمونه تصادفی در 2 شهر و 10 روستای شهرستان کوهدشت جمع آوری گردید. نتایج حاصل از داده ها بیانگر تفاوت سرمایه اجتماعی در شهرستان کوهدشت در چهار بعد اعتماد عمومی، اعتماد نهادی، مشارکت رسمی و مشارکت غیررسمی است. سرمایه اجتماعی در سطح خرد(پیوندی یا آوندی) و میانی(انجمن ها و سازمانهای رسمی و غیررسمی) در روستاها بیشتر از جامعه شهری است، ولی در سطح کلان(نهادهای اجتماعی)، شهرها از وضعیت مناسب تری نسبت به نقاط روستایی برخوردارند.